درایور LED ایزوله یا غیر ایزوله؟ کدام مناسب است؟

امروزه استفاده از لامپ های LED بسیار رایج شده و تقریبا در تمامی محیط‌ها از این نوع لامپ ها روشنایی استفاده میکنند. علت این رشد، به خاطر مصرف کم و همچنین کاهش هزینه های ساخت و تولید خود لامپها و تجهیزات مرتبط با آنهاست. تجهیزاتی که برای این لامپ تولید میشود، علاوه بر اینکه تمام استانداردهای ایمنی در آن رعایت کنند، باید طول عمر خوبی نیز داشته باشند.

طبق آخرین اعلامیه سازمان های استانداردسازی درایورهای LED، پورت کنترل روشنایی(Diming port) و خروجی کم ولتاژ ایمن(SELV) باید اساسا ایزوله باشند. هدف این است که اگر اشتباها دیمر به مداری غیر از کم‌ولتاژ ایمن(non-SELV) وصل شد، احتمال برق گرفتگی، کاربر ویا نصاب کمتر بشود.

در ادامه این مقاله، راجع به ایمنی و طول عمر درایورهای ایزوله و غیرایزوله را به طور مجزا صحبت میکنیم.

ایمنی

به تصویر زیر توجه کنید. همانطور که مشاهده میکند، قسمت اولیه و ثانویه درایور با یک ترانسفورماتور و اپتوکوپلر ایزوله شده است و فاصله ای بین آنهاست که طبق استانداردها، رعایت شده است.

اگر به طور اتفاقی، در بخش اولیه درایور به طور اتفاقی شوک الکتریکی یا هر اتفاق نامطلوب دیگری بیفتد، دیگر ولتاژ زیاد به بخش ثانویه منتقل نخواهد شد و کاربر از هرگونه آسیب حفظ میشود. این رویه، در اصل یک مکانسیم ایمنی، برای حفظ سلامتی، کاربر و لامپ های LED است.

طول عمر:

اگر رک و رو راست باشیم، بررسی تفاوت طول عمر بین LED درایورهای ایزوله و غیر ایزوله سخت و مشکل است. طول عمر به مقدار هزینه و کیفیت قطعات استفاده شده، بسیار وابسته است. حتی دو توپولوژی ایزوله و غیر ایزوله میتوانند هر دو، طول عمر بسیار بالایی داشته باشند. بیشتر درایورهای غیر ایزوله در مواقعی استفاده میشود که قیمت مسئله بسیار مهم است. بنابراین تولید کنندگان حتی از کیفیت قطعات میکاهند و در نتیجه میانگین طول عمر آنها کم و در مقابل اتصال کوتاه بسیار ضعیف اند.

در درایورهای غیر ایزوله، از ترانسفورماتور ایزولاسیون استفاده نشده است(دقیقا خلاف درایورهای ایزوله). بنابراین اگر از سرج ولتاژی اتفاق بیفتد، به سمت ثانویه منتقل شده و به لامپ های LED آسیب جدی میرسد. اما گر از درایورهای ایزوله استفاده میشد، هیچگاه آسیبی از این طریق به لامپ ها نمیرسد و کاملا سالم میمانند.